มายาคติอันแสนเก่าแก่

หากใครพบชาวจาไฮหรือชาวมานินอกป่า ความทรงจำในอดีตที่มีต่อชาวจาไฮจะขยายชัดเจนขึ้นมา ลบล้างสิ่งที่เห็นอยู่ข้างหน้า จินตนาการ “เงาะป่า-ซาไก” ก็จะเข้ามาแทนที่ สิ่งที่คุณกำลังพบเห็น เช่น จากภาพ ชาวจาไฮจำนวนมากเดินเป็นกลุ่มเข้าสู่หมู่บ้านเพื่อรับจ้างทำงานสวน หากคุณขับรถสวนทาง คุณตื่นเต้น คุณเห็นอะไร

คนไทยโดยส่วนใหญ่ไม่มีใครรู้จักจาไฮ คนที่ใกล้กับเขาที่สุดก็ไม่รู้จัก พวกเขาเพียงแต่เรียกพวกเขาด้วยคำสุภาพว่า “โอรังอัสลี” สำหรับคนในที่ราบแล้ว “โอรังอัสลี” ก็เป็นคำใหม่มาก แต่ก็พอจะทำให้เกิดการแข่งขันกับคำเรียกว่า “เงาะป่า-ซาไก”

เด็กน้อยมีชีวิตที่แสนปกติ และเปี่ยมด้วยจินตนาการ ไม่ต่างจากเด็กในเมือง